خدایا، خیلی ممنونم که منو از دایره تکرار همیشگی و یکنواختی رهایی ام دادی.
خدایا تو مهربانی،خدایا توخیلی خیلی مهربانی.چون من بنده گنهکار راباز دوباره به درگاه خودت راه دادی.
خدایا، اگه ما آدمها می دانستیم که چه خدایای مهربانی داریم هیچ وقت خود را به گناه آلوده نمی کردیم.اگه ما می دانستیم که خدا چه قدربزرگ وبخشنده است هرگز به کسه دیگرجز او رجوع نمی کردیم و هرگز حاضر نمی شدیم که حتی برای لحظه ایی او را ازخودمان ناراحت کنیم وبرنجانیم.
خدایا، من خیلی خوشحالم که توانستم دیدم را نسبت به زندگی،به هرآنچه که اطرافم هست عوض کنم.
خدایا من اکنون فهمیدم که این تکرارِ به ظاهررنج آور وکسل کننده چه قدر شیرین ودوست داشتی است.
خدایا من تازه حالا فهمیدم که زندگی با همه سختی هایش چه قدر زیباست. خدایا من همه این ها را مدیون تو هستم.خدایا من هرچه دارم همه از سر لطف توست . من که به خودی خود ارزش و مقامی ندارم.ارزش ومقام من به خاطر بندگی توست..
خدایا،بازهم می گویم که ازت ممنونم.
خدایا خیلی مهربانی،خدایا این را بدون که همیشه دوستت دارم
