سلام واقعا"( بردي مرا بدان سوي ملكوت زمين)

کودک روانه از پي بود ............. نق نق کنان که «من پسته.» پول از کجا بيارم من؟ .......................... زن ناله کرد آهسته

کودک دويد در دکّان ...........................پايي فشرد و عرّي زد گوشش گرفت دکان دار: ..................« کو صاحبت زبان بسته!» مادر کشيد دستش را: .................... « ديدي که آبرومان رفت؟ » کودک سري تکان مي داد .................. دانسته يا ندانسته.

« يک سير پسته صد تومان! .......... نوشابه، بستني... سرسام! » انديشه کرد زن با خود ................... از رنج زندگي خسته: ديروز گردوي تازه ................... ديده ست و چشم پوشيده ست هر روز چشم پوشي هاش ................ با روز پيش پيوسته.

کودک روانه از پي بود ................ زن سوي او نگاه افکند باديده يي که خشمش را ............... باران اشک ها شسته. ناگاه جيب کودک را ........................ پُر ديد ـــ« واي! دزديدي؟ » کودک چو پسته مي خنديد ................. با يک دهان پُر از پسته.