هاترا جونم داشتم مطالب قبليت و مي خوندم ...
روزگار عجيبي است !انسانها در ميان خرابه هايي که زيبايشان مي نامند زندگي ميكنند و به آن عشق مي ورزند.
اگر تمام انسانها کودک باقي مي ماندند دنيا دوست داشتني تر
و مطمئنا رنگ آسمان هم آبي تر بود.
کاش قلبامون به پاکي بارون بود.همه ميگيم عاشق بارون هستيم ولي چرا وقتي باريدن ميگيره همه چترامون رو بي هيچ خجالتي باز مي کنيم؟
كُلي حال كردم عزيز دلم ...فعلا باي
