نخستين نگاهي كه ما را به هم دوخت، نخستين سلامي كه در جان ما شعله افروخت، پر از مهر بودي، پر از مهر بودم، چه خوش لحظه هايي كه دزدانه از هم، نگاهي ربوديم و رازي نهفتيم، چه خوش لحظه هايي كه مي خواهمت را به شرم و خموشي نگفتيم و گفتيم، چه شب ها چه شب ها كه همراه حافظ، در آن كهكشانهاي رنگين، در آن بي كرانهاي سرشار از نرگس و نسترن، ياس و نسرين، ز بسياري شوق و شادي نخفتيم ...
چه زيباست شعر عشق ...
نوشتان باد!
